سین آخر

((سین آخر))

 

سالها پیش در کنج دلم

سفره انداختی و حال مرا نو کردی

سین اول سیه چشم تو بود

سیب شد گونه ی من

سنبلی چیدم از آن خنده ی تو 

سبز شد دانه عشق

تا که آیینه نشست در کنار من و تو 

آه ناگاه چرا سنگ بارید از دست قضا

و سکوتی رقصان

داخل تنگ دهان 

 

خوانش : مینا زکی لو

شاعر : زهرا رشیدی

تنظیم و تدوین : مجید زرین

تهیه شده در استودیو زرین

 

آشنایی بیشتر با سرکار خانم زهرا رشیدی در کانون شعر ایران

 

 

برای ثبت درخواست خوانش اشعارتان و پخش آن در وبسایت شهر صدای زرین می توانید از طریق ایمیل ۳dashop @ gmail . com اقدام کنید.

Visits: 0

اگر مطلب را می پسندید لطفا آنرا به اشتراک بگذارید.

دیدگاهی بنویسید

0
error: Content is protected !!