سین آخر
((سین آخر))
سالها پیش در کنج دلم
سفره انداختی و حال مرا نو کردی
سین اول سیه چشم تو بود
سیب شد گونه ی من
سنبلی چیدم از آن خنده ی تو
سبز شد دانه عشق
تا که آیینه نشست در کنار من و تو
آه ناگاه چرا سنگ بارید از دست قضا
و سکوتی رقصان
داخل تنگ دهان
…
خوانش : مینا زکی لو
شاعر : زهرا رشیدی
تنظیم و تدوین : مجید زرین
تهیه شده در استودیو زرین
آشنایی بیشتر با سرکار خانم زهرا رشیدی در کانون شعر ایران
برای ثبت درخواست خوانش اشعارتان و پخش آن در وبسایت شهر صدای زرین می توانید از طریق ایمیل ۳dashop @ gmail . com اقدام کنید.
Visits: 0
دیدگاهی بنویسید